گپ و گفتی خواندنی با دختر شطرنج ایران آتوسا پورکاشیان: با تفکر شطرنجی از موانع زندگی عبور می کنیم

        ابتدا با پدرش به صورت تفریحی شطرنج بازی می کرد. پدر و مادر هردو ورزشکار بودند و دوست داشتند او نیز ورزشکار شود. اما او قدم در راه رشته ایی گذاشت که هیچ شباهتی با رشته ورزشی که پدر یا مادرش داشتند نداشت ولی از هردوی آنها معروف تر شد تا جایی که اکنون پدر و مادر ورزشکار را با او می شناسند اگر چه آتوسا معتقد است که همواره پدر و مادر جایگاه خاص و بالایی نسبت به فرزند دارند.     احمد پورکاشیان پدر آتوسا اگر چه از جمله والیبالیست ها و مربیان خوشنام کشورمان بوده و هست اما به اندازه دخترش آتوسا معروف نیست. مادرش اگر چه  دبیر ورزش است و شاگردان زیادی را تربیت کرده اما خوشحال است که دخترش آتوسا پورکاشیان است.     با این مقدمه می خواهیم گفت و گوی خودمان با دختر پر آوازه شطرنج ایران و جهان را اغاز کنیم.     -         خانم پورکاشیان شطرنج بیشتر ورزش فکری است تا جسمی. یعنی اصلا تحرکی در شطرنجبازان وجود ندارد؟!     نه اینطور نیست.شطرنجباز وقتی در 9 دور مسابقه می خواهد حضور یابد و این 9 دور در 9 روز متوالی برگزار می شود اگر آمادگی جسمانی خوبی نداشته باشد شک نکنید که نمی تواند ادامه دهد. بعضا هر دور مسابقه تا 5 و 6 ساعت هم به طول می انجامد از این رو قطعا شطرنجبازان علاوه بر بازی فکری در بعد آمادگی جسمانی هم به صورت مداوم و حرفه ایی تمرینات و برنامه هایی دارند.     -         مثلا می توان گفت که شطرنجبازان همه یک جور تمرین بدنی قبل از مسابقات دارند؟     به طور قطعی نمی توان چنین نظری داد اما هر شطرنجباز با توجه به علاقه ایی که دارد علاوه بر بازی شطرنج معمولا یک رشته ورزشی دیگر هم انجام می دهد تا بتواند خودش را آماده نگه دارد. ورزش هایی مثل شنا و پینگ پنگ و بدنسازی را عموما همه ورزشکاران دوست دارند و من هم خودم به این رشته ها می پردازم.     -         شما کدام رشته را دوست دارید؟     من بعد از شطرنج به شنا و پینگ پنگ علاقه دارم و البته همواره با حرکات کششی و هوازی سعی می کنم در فرم ایده آل باشم.     -         اینکه گفتید در مسابقات باید 9 روز متوالی با رقبا مبارزه کنید یقینا نیاز به جسم و روحی آماده دارد. چقدر باید بدن را آماده اینگونه مسابقات نگه داشت؟     هر ورزشکار خودش بهتر از دیگران می داند که چقدر باید قدرت بدنی و جسمانی و آمادگی داشته باشد. شما تصور کنید که اگر شطرنجباز بلحاظ جسمانی آماده نباشد در جریان مسابقات آسیب های جدی خواهد دید و به دور پایانی و روزهای آخر که برسد توان ادامه مسابقات را نخواهد داشت بنابراین من فکر می کنم که ورزش شطرنج یک ورزش بسیار سنگین فکری و جسمی است البته عشق و علاقه به ورزش باعث می شود این سنگینی کار را هم تحمل کنیم.     -         آیا مدال طلای جهانی شطرنجبازان همانند طلای سایر ورزشکاران از نگاه وزارت ورزش و جوانان و کمیته ملی المپیک محاسبه می شود؟     سوال خیلی خوبی است. متاسفانه اینگونه نیست و من تقاضا می کنم که کارشناسان وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک که خوشبختانه همگی ورزشی هم هستند یکبار دیگر این موضوع را بررسی کنند. به عنوان مثال مدال المپیاد جهانی شطرنج با مدال المپیک مقایسه می شود. در حالی که الان اینجا اینگونه نیست و کمی در حق قهرمانان شطرنج اجحاف می شود.     -         برویم  سراغ شطرنج و زندگی. درسته که شطرنجبازان خیلی راحت تر از موانع و مشکلات و پیچ و خم های زندگی عبور می کنند؟     اصولا ورزرشکاران خیلی راحت تر با مشکلات کنار می آیند ولی شطرنجبازان بواسطه نوع ورزشی که دارند خب بهتر با موانع و مشکلات کنار می آیند و با فکر و تحمل و تدبیر از موانع احتمالی عبور می کنند.     -         شما در منزل وقتی کودک بودید با پدر و مادر بازی می کردید. تا چند سالگی نتوانستید مقابل پدر پیروز شوید؟     فکر کنم تا 9 سالگی. پدرم خوب بازی می کرد. الان هم خوب است اما ابتدا که شروع کردم به صورت تفریحی بود و روزی چند بار با هم بازی می کردیم. البته با مادرم نیز شطرنجبازی می کردم ولی بیشتر با پدر بازی می کردم.     -         شما یکی از لژیونرهای شطرنج ایران و عضو تیم بوندسلیگایی هامبورگ آلمان هم هستید. چرا کمتر در این خصوص مانور شده است؟     اینکه چرا کمتر مانور شده باید از رسانه ها پرسید اما باید بگویم که من از سال 2012 با تیم هامبورگ در بوندس لیگا حضور داشتم و تجربیات بسیار خوبی در این مسابقات بدست آورده ام. آنجا 16 تیم در بوندس لیگای یک- 16 تیم در لیگ دو و....تا لیگ 6 همینطور رده بندی دارند.           -         اوضاع تحصیلات شما چطور است؟     من دارایی مدرک کارشناس ارشد مدیریت  هستم.     -          شما که استاد بزرگ شطرنج هستید، در دانشگاه مثل بقیه درس می‌خوانید یا استادان لطف ویژه‌ای دارند و نمره‌ات را می‌دهند؟     نه، خیلی سختگیری می‌شود. ما رشته تربیت‌بدنی دانشگاه تهران بودیم و قهرمانان زیادی آنجا هستند. شعار اصلی دانشگاه این است که اول درس و بعد رشته ورزشی، من وقتی قرار است به مسابقات بروم، نمی‌توانم راحت تورنمنتی که می‌خواهم را انتخاب کنم چون نباید بیش از 3 جلسه غیبت کنیم وگرنه آن درس را حذف می‌کنند.       -         پس در دانشگاه تهران که تحصیل می کردی حتما با دکتر گودرزی وزیر ورزش و جوانان هم درس داشته ای؟       نخیر با آقای گودرزی درس نداشتم اما وی رییس دانشکده ما بودند و ایشان را خوب می شناسم و خوشحالم که وزیر ورزش ما یک فرد تحصیلکرده آنهم در رشته تربیت بدنی است. وی نیز زمانی که رییس دانشکده بودند ارتباط خوبی با قهرمانان ورزشی داشتند.       -         به فکر پارتی بازی که نیستی؟       من که فردی درس خوان بوده و هستم و در ورزش حرفه ایی هم خدارا شکر با پشتکاری که دارم و حمایت های خانواده و اساتید بزرگ و مربیانم حق خودم را می گیرم پس نیازی به پارتی بازی نمی بینم .با شناختی که از آقای دکتر گودرزی هم دارم فکر نمی کنم بتوان با وی وارد این مباحث شد ضمن اینکه بیشتر قهرمانان حال و گذشته ورزش شاگرد آقای گودرزی بوده اند.           -         اوضاع درسی‌‌‌ات چطور است؟     خوب است.     -         یعنی حاضری کارنامه‌ات را به ما بدهی تا ‌آن را چاپ کنیم؟     بله، مشکلی ندارد و معدلم همیشه بالای 19 بوده است. در دانشگاه هم وضعیت خوبی داشتم .     -          از اول هم می‌خواستی ابتدا  تربیت بدنی بخوانی بعد در رشته مدیریت ورزشی ادامه دادی و کارشناسی ارشد گرفتی؟     نه، اول دوست داشتم IT بخوانم اما با مشورتی که با خانواده داشتم و تحقیقاتی که کردم، به من گفتند بهتر است تربیت بدنی بخوانم تا در این زمینه در آینده فعالیت کنم.بعد هم که رشته مدیریت را انتخاب کردم.     -         ممکن است دکتری بخوانی؟     بله، صددرصد، اما کارم به دکتری ختم نمی‌شود. دوست دارم همیشه یاد بگیرم.     -         بهترین مسابقاتی که در آن شرکت کردی؟     مسابقات فیلیپین بود چون برای اولین بار در رده بزرگسالان اول شدم. در طول مسابقات همیاری تیم اعزامی را داشتم. آقای قائم‌مقامی بود که هم از نظر فنی و هم روحی به من کمک کرد. سرپرست تیم و بقیه بازیکنان تیم ملی هم مرا تشویق کردند تا صدرنشین بمانم و خوب بازی کنم که خدا را شکر همین اتفاق افتاد و نتیجه درخشانی گرفتم تمام بازیکنان هندی و چینی بهت‌زده شده بودند.     -         شما آدم معروفی هستید؟     در خیابان مردم مرا می‌شناسند، اما اسمم را بیشتر از چهره‌ام می‌شناسند.     -         دوست داشتی خیلی معروف باشی؟     نه، چون اصلا به فکر معروف شدن نیستم و علاقه‌ای هم به معروف شدن ندارم.     -         سطح شطرنج ایران را چطور می‌بینی؟     شاید چون شطرنج در ایران رشته نوپایی است، در سال‌های اخیر پیشرفت زیاد داشته و از سال 2006 در خیلی از مسابقات آسیایی روی سکو رفته‌ایم و توانستیم سکوی سوم بازیهای آسیایی دوحه را هم به دست آوریم.  امسال هم نوجوانان ما هم در مسابقات جهانی و المپیاد نوجوانان جهان عناوین بسیار خوبی گرفتند و یقینا نسل نوجوان فعلی می تواند آینده شطرنج ایران را بیمه کند و سکوهای مهم آسیایی را همین نوجوانان تصاحب خواهند کرد.     -         سطح لیگ ایران را چطور می‌بینی؟     نسبتا خوب است. ما لیگ مستمری در سال‌های اخیر داشته‌ایم و الان 8 سال است لیگ برتر بانوان برگزار می‌شود. قبل از آن باشگاه‌های برتر را داشتیم، اما الان لیگ دسته یک، دو، سه و برتر برگزار می‌شود.     -         اوضاع پول در شطرنج چطور است؟     نسبت به فوتبال که اصلا نمی‌شود مقایسه کرد حتی نسبت به والیبال و بسکتبال هم قابل‌مقایسه نیست، اما از خیلی رشته‌های دیگر، بهتر است ولی در آن حدی که باید باشد، نیست.     باید از طرف فدراسیون و مطبوعات تبلیغات بیشتری بشود. اگر شطرنج تبلیغ شود، برای کل جامعه ما خوب است چون شطرنج یک رشته فرهنگی ـ ورزشی است.     -         دوست داری مسابقات کدام رشته ورزشی را ببینی؟     همه رشته‌ها را دوست دارم، اما والیبال، بسکتبال، شنا و تنیس را ترجیح می‌دهم.     -         بزرگ‌ترین آرزویی که داری؟       دوست دارم هر چقدر که می‌توانم به تکامل خودم نزدیک‌تر شوم.        -         آشپزی آتوسا پورکاشیان در چه سطحی است؟     (می خندد چون اصولا دختر خنده رویی است) خوب شده....یعنی تلاش کردم یاد بگیرم و الان می توان روی برخی غذاهایی که درست می کنم حساب باز کرد.       -         انشالله که در همه مراحل زندگی و قهرمانی همچنان موفق و موید باشید.   ممنون از شما و همچنین برای همه مردم خوب کشورم آرزوی تندرستی و سلامتی توام با روزهای خوب و خوش دارم.